وبلاگ زندگی عاشقانه
» سرنوشت پدر بزرگ من
سرنوشت پدربزرگ من
سلام
خدا رفتگانتونو بیامرزه / این پدر بزرگ من ادم مرموزی بود
ضمن اینکه خیلی مذهبی دو اتشه بود خیلی متکبر هم بود
یادمه من نوجوان که بودم تازه تلویزیون اومده بود روحش شاد
یوسف اقایی بود که کافه ی بزرگی داشت هرچه 50 سال ببالا بود
هر روز خدا،تو کافه ی این تلپ بودند و مشغول کشیدن قلیان و تعریف
کردن از دوران جوانی /
البته بعضیا خالی هم میبستن / چون لامصب نه کیلومتر داشت نه کنتور
این پدر بزرگ ما عجیب مخالف تلویزیون بود میگفت این اوردند تا
مردمو از خدا دور کنن
تا اینکه شاه را نشان داد که با وزرا دست میداند و یک اخوندی هم که
ظاهرا سید هم بود دست شاهو میبوسید
از اون موقع دیگه تلویزیون باب میل این پدر بزرگ ما شد
خدا بیامرز عمه ام از پدر بزرگ بدش می اومد میگفت این مادرمونو کشته
اما کسی جرات نداشت روبروش بگه
تا اینکه بیمار شد افتاد تو رختخواب / یه روز گفت برید ریش سفیدهای محلو
دعوت کنید که میخوام وصیت بکنم خلاصه رفتن همه را صدا کردند
اینجا بود که پدر بزرگ با گریه و بغض اقرار کرد که در حق زنش بدی کرده
از همه بچه هاش حلالیت خواست اما هیچکس حرفی نزد
فقط بابای من بود که گفت پدر چرا تا بحال اینو نمیگفتی چرا اجازه نمیدادی
ما با شما دو کلام اختلاط کنیم تو یه دیکتاتور بتمام معنا بودی الان هم میخوای
حلات کنیم با اینکه بیچاره مادر مونو کشتی ؟
چون در حال مرگ بود خودش هم میدونست رفتنیه فقط چشاشو بست گریه کرد
گفت بچه ها بخاطر خدا حلالم کنید / اما یادمه هیچکس حرفی نزد
نمیدونم ما انسانها چرا باید اینقدر بخودمان مغرور باشیم خودمونو بالاتر از دیگران
بدونیم بدون اینکه فکر فردا باشیم که باید در پیشگاه خدای منان حاضر شده و باید
جواب اعمالمونو بدیم دست به کارهای غیر اخلاقی حتی جنایت بزنیم اونم با
نزدیکترین
کسی که یک عمر باهاش زندگی کردیم / زحمتمونو کشیده/ تر خشکمون کرده
اینجاست که خداوند میفرماید ظلمتو نفسی انسان هم به نفس خود ظلم میکنه هم
وسیعلموالذین ظلمو ای منقلبون ینقلبون
و جواب ظلم دیگران هم باید بدیم
خدایا به عزت و جلالت ما را لحظه ای بخودمان وامگذار
امین یا رب العالمین
